W dniu 7 czerwca 2017 r. na Wydziale Prawa i Administracji UKSW odbyło się wystąpienie Pana Prof. dr. hab. Bogusława Dybasia – historyka, profesora na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz w Instytucie Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, dyrektora Stacji Naukowej Polskiej Akademii Nauk w Wiedniu, pt.: „Mapa topograficzna Królestwa Galicji i Lodomerii z lat 1779-1783 – I zdjęcie wojskowe, tzw. mapa Miega„, połączone z prezentacją programu wydawniczego pełnej edycji krytycznej mapy i opisów topograficznych „Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783”.
W wystąpieniu aktywny wzięli udział Studenci, Doktoranci i Pracownicy Wydziału Prawa i Administracji i innych Wydziałów UKSW.
Mapa Miega to kompletna, wielkoskalowa mapa Królestwa Galicji i Lodomerii, przygotowywana od 1775 r., sporządzona w latach 1779-1783 staraniem austriackiego Sztabu Generalnego Kwatermistrza. W polskim piśmiennictwie zwana jest zwyczajowo mapą Miega od nazwiska kierującego większością prac oficera Sztabu, Friedricha von Miega. Początkowo utajniona ze względu na swoje znaczenie militarne, nigdy nie została wydana i pozostaje do dziś w rękopisie.
Składa się z 413 wielkoformatowych arkuszy (podstawowy rozmiar: 24×16 cali, czyli ok. 63×42 cm) oraz kilkudziesięciu arkuszy dodatkowych, o łącznej powierzchni ok. 115 m kwadratowych.
Zdjęcie józefińskie ma szczególnie dużą przydatność dla badań historycznych (dzieje osadnictwa, dzieje miast, geografia historyczna, prace atlasowe, badania dróg, przepraw rzecznych, przejść przez Karpaty), archeologicznych (prospekcja terenowa; mapa oznacza dawny zasięg terenów zalewowych, rejestruje relikty obiektów zabytkowych, często dziś już nieczytelne na powierzchni), urbanistycznych (uchwycone układy przestrzenne miast), onomastycznych (zawiera ogromny zasób nazw topo i mikrotopograficznych, „polnych”, nazw rzek i gór), studiów regionalnych, lokalnych badań przeszłości miast i wsi. Przedstawia wielką wartość naukową także dla innych dyscyplin (nauki o ziemi ? morfologia wsi, studia ekologiczne, badania zmian środowiska; mapa daje dokładny zapis ówczesnych stosunków hydrograficznych, najstarszy wiarygodny obraz zalesienia; bywała też np. wykorzystywana w rekonstrukcji dworskich założeń parkowych). Jako wyjątkowo piękny zabytek kartograficzny i wybitne osiągnięcie na tym polu jest sama w sobie obiektem zainteresowania geografów i historyków kartografii.
Informacje na temat Mapy topograficznej Królestwa Galicji i Lodomerii z lat 1779-1783 oraz programu wydawniczego pełnej edycji krytycznej mapy i opisów topograficznych Galicja na józefińskiej mapie topograficznej 1779-1783: http://www.iaepan.edu.pl/galicja/#1
07 czerwca 2017
